Alphonse Mucha - Cartel para Cycles Perfecta (1902) Museo Mucha, Praga |
APRENDIZAJES
La bicicleta era cromada y negra,
tenía en el manillar un listón ancho circundando
la Navidad y ruedas generosas
como parecía el mundo
Yo, la mañana siguiente,
sin saber mantener una ruta pareja,
a mi lado mi padre, sosteniendo el sillín,
su mano: ardiente hilo de plomada
en ardiente confianza
Después era su voz entrecortada
por el puro cansancio de correr,
tratando de alinear la bicicleta
Hoy, tras muchos años de gestos paralelos,
mi hija en otros caminos,
mi mano corrigiendo desviaciones de más modernas
ruedas,
entiendo al fin que era emoción lo que se oía
en la voz interrumpida de mi padre:
miedo a que me cayera,
aun sabiendo que eran cortas las caídas,
pero ante todo la ternura de verme allí,
entrando en el mundo de los mayores,
en débil equilibrio
al borde de la salida circular de la infancia.
APRENDIZAGENS
Era cromada e preta a bicicleta,
trazia un laço largo no volante circulando
o Natal e rodas generosas
como parecia o mondo
Eu, na manha seguinte,
sem saber sustentar a rota nivelada,
o meu pai a meu lado, segurando o assento,
a sua mao: aceso fio de prumo,
en acesa confiança
Depois, era-lhe a voz entrecortada
pelo puro cansaço de correr,
tentando harmonizar a bicicleta
Hoje, muitos anos depois de gestos paralelos,
a minha filha sobre outras estradas,
a minha mao corrigindo o desvio de mais modernas
rodas,
entendo finalmente que era emoçao o que se ouvia
na voz interrompida do meu pai:
o medo que eu caísse,
mesmo sabendo que eram curtas as quedas,
mas sobretudo a ternura de me ver ali,
a entrar no mundo dos crescidos,
em equilibrio débil,
rente à saída circular da infância.
En What's in a Name, Traducción de Paula Abramo. Ed. sextopiso, 2020
Los Bravos - La moto
No hay comentarios:
Publicar un comentario